حدیث روز
امام علی (ع) می فرماید : هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬ خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

سه شنبه, ۶ آبان , ۱۴۰۴ Tuesday, 28 October , 2025 ساعت تعداد کل نوشته ها : 94 تعداد نوشته های امروز : 1 تعداد اعضا : 11 تعداد دیدگاهها : 0×
پرستاری یعنی عشق، فداکاری و دیده‌شدن از نگاه خداوند
آبان 6, 1404 ساعت: ۱۸:۵۲
شناسه : 1359
بازدید 15
1
پرستار نمونه البرزی، پرستاری را نه شغل، بلکه راه انسانیت می‌داند و معتقد است لبخند یک بیمار، زیباترین مزد تمام سختی‌ها است.
ارسال توسط : نویسنده : سیده زهرا فوج
پ
پ

پرستاری یعنی عشق، گذشت، فداکاری، سوختن، ایثار و دیده‌شدن از نگاه خداوند و این پرستار باسابقه، از ربع قرن خدمت عاشقانه خود در سنگر سلامت سخن می‌گوید؛ از روزهایی که با مینی‌بوس‌های قدیمی بین نظرآباد و تهران رفت‌وآمد می‌کرد، تا شب‌هایی که در کرونا، جنگ و بلایای طبیعی بالین بیماران را رها نکرد.

وی پرستاری را نه شغل، بلکه راه انسانیت می‌داند و معتقد است لبخند یک بیمار، زیباترین مزد تمام سختی‌ها است.

در ادامه گفتگو تفضیلی خبرنگار پایگاه خبری شکوه البرز، را با محسن کبودوندی پرستار نمونه می‌خوانیم؛

سؤال: لطفاً خودتان را معرفی کنید و بفرمایید از چه زمانی وارد حوزه پرستاری شدید؟

اینجانب محسن کبودوندی هستم؛ از سال ۱۳۷۵، همزمان با آغاز تحصیل در رشته پرستاری وارد عرصه خدمت شدم.

 

سؤال: انگیزه اصلی شما برای انتخاب حرفه پرستاری چه بود؟ آیا خانواده یا تجربه شخصی در این تصمیم تأثیر داشتند؟

در واقع هیچ‌کدام از اعضای خانواده یا اطرافیانم در این رشته نبودند، تنها عشق شخصی و علاقه درونی‌ام سبب شد این حرفه سخت و پر استرس را انتخاب و در آن ماندگار شوم.

 

سؤال: در آغاز مسیر شغلی با چه چالش‌هایی روبه‌رو بودید و چگونه آن‌ها را پشت سر گذاشتید؟

در دوران دانشجویی، ساکن نظرآباد بودم و روزانه با مینی‌بوس‌های قدیمی به تهران، ازگل، رفت‌وآمد داشتم؛ سفری مداوم از ساعت سه صبح تا شب با مشقت و بعد از فارغ‌التحصیلی هم در بیمارستان امام حسین (ع) کرمانشاه مشغول به کار شدم؛ آن روزها یک هفته در کرمانشاه و یک هفته نزد خانواده در نظرآباد بودم، بدون امکانات رفاهی و در شرایط بسیار دشوار.

 

سؤال: خاطره تلخ یا سختی که در دوران خدمت برای شما ماندگار شده چیست؟

تلخ‌ترین خاطراتم مربوط به از دست دادن همکارانم است؛ از شهادت پرستاران در مرزها هنگام جنگ عراق و آمریکا، حمله منافقین، تا دوران کرونا و جنگ داخلی سوریه و هنوز تصاویر آن عزیزان در ذهنم زنده است.

 

سؤال: در مقابل، شیرین‌ترین و پُرافتخارترین لحظه کاری‌تان چه بود؟

شیرین‌ترین لحظه، بازگشت سلامتی بیماران و احیای موفق آنان است؛ لحظه‌ای که بیمار از مرگ بازمی‌گردد و لبخند آرامش بر چهره خانواده‌اش می‌نشیند، زیباترین پاداش کار ماست.

 

سؤال: برخورد با بیماران چه‌قدر دیدگاه انسانی شما را نسبت به زندگی تغییر داده است؟

پرستاری دیدگاه انسان را تکامل می‌بخشد، همان‌گونه که بزرگان دین فرموده‌اند، ثواب یک شب پرستاری از بیمار از سال‌ها عبادت بیشتر است.

 

سؤال: در بحران‌هایی مانند کرونا، جنگ یا بلایای طبیعی چه تجربه‌هایی داشتید؟

در ایام کرونا سه بار بیمار شدم و یک بار خانواده‌ام هم چهل روز درگیر بودند و در بیمارستان بقیةالله خدمت کردم و در گروه‌های جهادی استان البرز نیز حضور فعال داشتم، در جنگ عراق و حملات منافقین در مرز، و همچنین در جنگ سوریه، و دو زلزله و چندین سیل به‌صورت داوطلبانه خدمت کردم.

 

سؤال: در حمایت از اقشار آسیب‌پذیر چه فعالیت‌هایی داشته‌اید؟

در حد توان، در گروه‌های جهادی و بیمارستان‌های صحرایی مناطق کم برخوردار حضور یافته و به درمان نیازمندان کمک کرده‌ام.

 

سؤال: پرستاری در مناطق کم‌برخوردار چه تفاوتی با بیمارستان‌های شهری دارد؟

بی‌تردید سخت‌تر است، ولی معنابخش‌تر؛ خدمتی که در آن خستگی با رضای خدا گره می‌خورد، باقیات صالحات واقعی است.

 

سؤال: اصلی‌ترین چالش امروز جامعه پرستاری چیست؟

کار فراوان، حقوق پایین، و فقدان توجه جدی مسئولان، پرستاران بار سنگین درمان را بر دوش می‌کشند، اما سهم واقعی‌شان از رفاه کمتر است.

 

سؤال: از مسئولان حوزه سلامت چه انتظاری دارید؟

انتظار می‌رود عدالت در پرداخت و امکانات برقرار شود؛ پرستاران ستون درمان اند، اما مزایای اصلی نصیب پزشکان است.

 

سؤال: فشار روحی و جسمی این شغل را چگونه مدیریت می‌کنید؟

فقط با توکل بر خدا، ایمان و عشق به خدمت، اگر انگیزه نباشد، دوام در این حرفه ممکن نیست.

 

سؤال: نقش حمایت همکاران و خانواده در مسیر خدمت چگونه است؟

بسیار مؤثر است و بدون همراهی خانواده و همکاران مهربان، فشار روحی پرستاری قابل تحمل نیست.

 

سؤال: اگر به گذشته بازگردید، باز هم پرستاری را انتخاب می‌کنید؟

شاید نه؛ سختی شیفت‌ها، فشار روانی، حقوق پایین و نبود آینده مالی، انگیزه را کم می‌کند، اما عشق به بیماران هنوز مرا در این مسیر نگه داشته است.

 

سؤال: توصیه شما به جوانان علاقه‌مند به این حرفه چیست؟

اگر به‌دنبال درآمد و آسایش هستید، راه اشتباهی را انتخاب می‌کنید؛ اما اگر به‌دنبال ثواب و عشق انسانی هستید، با تمام وجود وارد این عرصه شوید.

 

سؤال: آینده حرفه پرستاری را در جامعه ایرانی چگونه می‌بینید؟

امیدوارم با حمایت مسئولان و انرژی نسل جوان، آینده‌ای روشن پیش‌روی پرستاران کشور باشد.

 

سؤال: پیام شما به مردم در روز پرستار چیست؟

پرستاران نیز عضوی از همین جامعه‌اند؛ آنان را یاری کنیم، توقع بی‌جا نداشته باشیم، گاهی چند شیفت کار می‌کنند و خسته‌اند؛ با احترام و لبخند، آرامش را به آنان هدیه دهیم.

 

پرستاری و الگوی زینبی

 

سؤال: با توجه به تقارن روز پرستار و میلاد حضرت زینب(س)، این الگو چه تأثیری بر شما داشته است؟

حضرت زینب سلام‌الله‌علیها ستون عاشورا و نماد صبر و مراقبت در نهایت غربت است، پرستاری ادامه راه حضرت است و من افتخار می‌کنم که روز تولد آن بانوی بزرگ، روز حرفه‌ای باشد که در آن خدمت می‌کنم.

 

سؤال: در یک جمله، پرستاری برای شما یعنی چه؟

پرستاری یعنی عشق، گذشت، فداکاری، سوختن، ایثار و دیده‌شدن از نگاه خداوند.

 

سؤال: شاخص‌ترین ویژگی اخلاقی یک پرستار موفق چیست؟

صبر، شکیبایی و استقامت.

 

سؤال: چرا جامعه باید نسبت به جایگاه پرستار حساس و قدردان باشد؟

پرستار پرچمدار سلامت روحی، جسمی و اجتماعی جامعه است، بی‌هیچ چشم‌داشتی خدمت می‌کند، پس شایسته قدردانی دائمی است.

 

سؤال: دشوارترین خاطره دوران کاری شما چه بوده است؟

از دست دادن همکاران شهید و دوری از خانواده در شب‌های مکرر کاری، از دشوارترین لحظات عمرم بوده و در جنگ ۱۲ روزه اخیر نیز خدمت به جانبازان و خانواده‌های شهدا تجربه‌ای فراموش‌نشدنی بود.

 

سؤال: برخورد بیماران و خانواده‌هایشان چه‌قدر در روحیه شما تأثیر دارد؟

یک تشکر صمیمی یا لبخند می‌تواند بهترین داروی روح پرستار باشد.

 

سؤال: نقش همکاران و فضای تیمی در بخش درمانی چیست؟

وجود همکاران دلسوز و فضای تیمی با انگیزه، پایه‌گذار سلامت روان پرستار و موفقیت بیمارستان است.

 

سؤال: چه عامل یا نیرویی باعث می‌شود در لحظات سخت همچنان ادامه دهید؟

فقط توکل به خداوند.

 

سؤال: از بحران‌هایی مانند کرونا و جنگ چه درس‌هایی گرفتید؟

آموختم که انسانیت مرز نمی‌شناسد؛ پرستار در هر شرایط، سفیر مهر است.

 

سؤال: نگاه شما به مأموریت پرستاران در مناطق کم برخوردار چیست؟

خدمت در آن مناطق رسالت الهی است، حضور در روستاها، هم درمان است و هم امید.

 

سؤال: در طرح‌های جهادی یا خدمات داوطلبانه شرکت کرده‌اید؟

بله، در چندین ماموریت جهادی در مناطق کم‌برخوردار استان البرز و غرب کشور حضور داشتم؛ تجربه‌ای پُربرکت و انگیزه‌بخش بود.

 

سؤال: نقش پرستاری در کاهش آلام اجتماعی چیست؟

پرستار تسکین‌دهنده درد جسم و جان است، پلی میان سلامت و کرامت انسانی.

 

سؤال: اگر اختیار اصلاح سیاست داشتید، چه پیشنهادی می‌دادید؟

اجرای عدالت در نظام پرداخت، بهبود امنیت شغلی و تأمین رفاه پرستاران؛ اقدامی فوری و ضروری.

 

سؤال: توصیه شما به نسل جوان پرستاری چیست؟

با عشق و ایمان قدم بگذارید و پرستاری شغل نیست، راه انسانیت است.

 

سؤال: چشم‌انداز شما از آینده پرستاری در کشور چیست؟

با حضور نسل مؤمن و انقلابی، آینده پرستاری ایران روشن‌تر از همیشه خواهد بود.

 

سؤال: پیام شما به مردم و همکاران در روز پرستار چیست؟

به مردم؛ قدر زحمات پرستاران را بدانید و به همکاران؛ با توکل بر خدا و صبر زینبی، در این سنگر مقدس بمانید.

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.